هدف از این تحقیق بررسی رضایتمندی و الگوهای آن با فرمت docx در قالب 14 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب

نظریه استفاده و رضامندی

2-2-فرضیه های اصلی نظریه استفاده و رضامندی

2-3-عناصر الگوی نظریه استفاده و رضامندی

2-3-1-نیازها و انگیزه ها

2-3-2-خشنودی

منابع

بسیاری از پژوهشگران، هم در رسانه­ها و هم در خارج از رسانه­ها میل دارند درباره کاری که رسانه­ها بر روی بینندگان، شنوندگان و خوانندگان خود انجام می­دهند، صحبت کنند. این طرز فکر ناخودآگاه مدل رسانه­ها را در حکم سوزن تزریق یا گلوله­ای سحرآمیز که به سمت هدفی منفعل جهت­گیری شده است، می­پذیرد. اما مخاطبان همیشه منفعل نیستند؛ در واقع، در مطالعه­ای کلاسیک به اسم «مخاطب سرسخت» یادآوری می­شود که مخاطب در بیشتر مواقع، کاملا فعال است (سورین، تانکارد، 1390: 419).

مخاطب ارتباط­گر، گیرنده­ای منفعل نیست؛ نمی­توان او را مثل توده گلی محسوب کرد که تبلیغات­گر ماهر به هر شکلی در آورد. مخاطبان افرادی هستند که از ارتباطاتی که در برابرشان قرار گرفته است، چیزی طلب و چیزی را انتخاب می­کنند که احتمال دارد برایشان مفید باشد. به بیان دیگر آنها باید از نفوذگر چیزی بگیرند، اگر قرار باشد نفوذگر از آنها چیزی بگیرد. داد و ستدی در کار است.

این درست است که گاهی، نفوذگر توانایی این را دارد که با تاکید بر یک نیاز به قیمت نادیده گرفتن نیاز دیگر یا با نشان دادن تغییر در محیط، بیشتر از آنچه که در واقع وجود دارد، مخاطب را به داد و ستد بدی سوق دهد، اما مخاطبان نیز به آسانی کنار نمی روند. بسیاری از ارتباط­گران که به طرز گسترده­ای مورد بی­اعتنایی قرار گرفته­اند یا پیام آنها نادرست درک شده است، هزینه آن را می­دانند (سورین، تانکارد، 1390: 420). رویکرد استفاده و خشنودی متضمن تغییر کانون توجه از مقاصد ارتباط­گر به مقاصد دریافت کننده است. این رویکرد می­کوشد معلوم نماید ارتباط جمعی چه کارکردهایی برای افراد مخاطب عرضه می­کند (سورین، تانکارد، 1390: 420).

رویکرد استفاده و خشنودی نخستین بار در مقاله­ای از الهیو کاتز (1959) توصیف شد. در آن مقاله کاتز به این ادعای برنارد برلسون (1959) که حوزه پژوهش ارتباطات به نظر مرده می­آید، پاسخ داد.کاتز استدلال کرد که حوزه­ای که مشرف به موت است، مطالعه ارتباط جمعی تحت عنوان متقاعدسازی است. وی متذکر شد که بیشتر پژوهش­های ارتباطی تا آن زمان معطوف به تحقیق در مورد آثار پیکارهای اقناعی بر روی مخاطبان بوده است. به گفته کاتز هدف این نوع پژوهش، پاسخ به این پرسش بوده که رسانه­ها با افراد چه می­کنند (سورین، تانکارد، 1390: 420).